obrzydlistwo — n III, Ms. obrzydlistwowie; lm D. obrzydlistwoistw «o czymś brzydkim, nieprzyjemnym, obrzydliwym» Budyń bez cukru to obrzydlistwo. Taki czyn to obrzydlistwo … Słownik języka polskiego
obrzydliwość — ż V, DCMs. obrzydliwośćści; lm MD. obrzydliwośćści 1. «coś brzydkiego, budzącego odrazę; obrzydlistwo, paskudztwo» Niedomyte naczynia to obrzydliwość. 2. «uczucie wstrętu; obrzydzenie, odraza» Odwracać z obrzydliwością oczy od jakiegoś widoku.… … Słownik języka polskiego
brzydota — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. brzydotaocie {{/stl 8}}{{stl 7}} obiekt fizyczny lub coś abstrakcyjnego, wywołującego negatywne odczucia estetyczne; brzydactwo, obrzydlistwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdejmij ze ściany tę brzydotę. Nasłuchać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrzydliwość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. obrzydliwośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} coś obrzydliwego, wzbudzającego głęboki niesmak, obrzydzenie, odrazę; ohyda, obrzydlistwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ta zupa to obrzydliwość. Takie postępowanie to obrzydliwość … Langenscheidt Polski wyjaśnień